آداب تلاوت قرآن

1.طهارت و پاکیزگی: اگر کسی بخواهد به خطوط و آیات قرآن دست بزند و یا احتمال دهد هنگام قرائت دستش به خط قرآن رسد لازم است با طهارت و وضو باشد.

2.اخلاص: منظور از اخلاص در تلاوت قرآن آن است که قاری آن از ابتدای قرائت تا انتهای آن و حتّی پس از تلاوت، فقط رضا و خشنودی خدا را در نظر داشته باشد.

3.دعای قبل و بعد از تلاوت: خداوند انسانی را که دعا میکند دوست دارد و دعا کردن راه جلب نظر محبوب است چه اینکه در قرآن آمده است:«(ای پیامبر) بگو اگر دعای شما نباشد، پروردگارم هیچ اعتنایی به شما نمی کند.»

4.استعاذه در آغاز تلاوت: یعنی با گفتن «اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ» به خداوند از شرّ شیطان پناه بریم و از او بخواهیم با پناه دادن ما از شرّ شیطان زمینه حضور قلب ، نیت خالص و توجّه به معانی را در ما ایجاد کند.

5.گفتن «بسم الله الرحمن الرحیم»: «بِسمِ اللهِ الرَّحمَنِ الرَّحیمِ» سرآغاز کتاب الهی است نه تنها در ابتدای قرآن ، بلکه در آغاز تمام کتابهای آسمانی بوده است.

6.شمرده تلاوت کردن: برای فهم بیشتر آیات قرآن توصیه شده است که قرآن شمرده و با تأمل تلاوت شود.

7.تدبّر: یکی از وظایف ما در برابر قرآن اندیشیدن در معانی و مقاصد آیات است.

8.استماع: استماع به معنی شنیدن است، به گونه ای که به معنا و مفهوم سخن نیز توجّه شود.